Door de akkers en weilanden loop ik richting Grevelingen. Voor mij, in de rechte lijn, ligt een rij boompjes, karig door wind, wind en zout.
Ze staan aan de voet van de Slaperdijk, waar ik nu ook sta. Tot midden vorige eeuw was het een Slaperdijk toen kwam het water tot hier en bij zwaar weer ook wel verder eroverheen. Na de afsluiting van het Grevelingen is het eiland veilig en komt het water niet verder. De aarde is slechts de grond waarop de blauwe hemel rust.
Door de wandelingen over de slikken van Goeree-Overflakkee ben ik gaan genieten van het gezoem van insecten zoals kleine wespen, dagpauwogen en koninginnen van aard-en steen hommels. De dijkjes achter de slikken zijn begroeid met paardenbloemen, madeliefjes en vooral met witroze pinksterbloemen. Als ik op de dijk langs voor het water van de Grevelingen sta zie ik aan de overkant de huizen en het kerkje van Brouwershaven, een plaatje dat er al eeuwen zo uit moet zien.
Boven op de Slaperdijk kijk ik uit over een nog leeg land, de slikken. Modderland, gloeiend paars/rood en vlekken okergeel in dit ochtendlicht, witte pluizenbollen en spiegelende strepen water. Land in wording, je waant je op de derde dag van de schepping. Met de verrekijker tuur ik over de kwelders en zie vogels, schapen en dan ineens een helgele vlek, een bewegend groepje Fjorden.
Van af dat moment ben ik de Fjorden gaan volgen om ze te tekenen, een jaar lang, s'morgens vroeg, s'middags of s'avonds nog even.
Nu na bijna zes jaar zijn de herinneringen van elk jaargetij met zijn ochtend kleuren, bijvoorbeeld als gloeiend paars/rood en vlekken okergeel, of een van de vele middag lucht creaties dat met regen grijs en dreigend het water blauw/grijs kan kleuren of het avond rood dat de pluizenbollen de ene keer gouden kroontjes gaf en een ander moment met helder avondlicht na een onweersbui, donkerblauw/paars liet schitteren. Dit en nog veel andere indrukken van het landschap heb ik jaren op mijn netvlies meegedragen om nog eens te moeten uitwerken tot een geheel.
En dit jaar kwam het moment om al die indrukken van toen eens als een impressionnisch verslag vast te leggen. Ik koos voor olie schilderijen met een afmeting van 20x30. Het moest een serie van twintig schilderijen worden die in een lange rij naast elkaar op een wand elk hun eigen impressie moesten uitdragen.
Ook voor de komende weken laat ik een aantal van deze schilderijen zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten